|
پيش گفتار بی گمان بسیاری از دست اندرکاران که به گونه ای و با تسمه ای ارتباطی به این صنعت پیوستگی و آشنایی دارند، می دانند که در میانه ی دهه ی پنجاه خورشیدی، شیوه تازه ای در صنعت پل سازی کشور پا گرفت که نمونه های بارز آن پل سید خندان تهران و پل های رو گذراتوبان کرج – قزوین را می توان نام برد. برخی از اعضای شرکت پل سازه ایران افتخار داشتن نقش راهبردی و کلیدی در ساخت این پل ها را دارند.
این گونه از پل های بزرگ با دهانه های فراخ بویژه در نقاطی که امکان چوپ بست و قالب بندی تابلیه ی آن روی هم رفته سنگین و دشوار وگران و عملاً غیر ممکن می نماید، فی المثل بر روی رودخانه هایی با جریان آب دایمی و یا تقاطعات راه و راه آهن که امکان گذر کناری موقت و یا انسداد رفت و آمد وسایط نقلیه – خودروهای سبک و سنگین یا قطار و مترو – بسیار پرهزینه و در اجرا نامقدور می نماید، کاربرد داشته و تقریباً با اقبال همگانی در سطح جهان روبرو شده است.
مزیت و برتری این روش اجرای کار، قابلیت انعطاف، شکل پذیری و نرمش و تبعیت همه اجزای بدنه ی پل از خمیدگی ها و پیچ و تاب محور طولی و عرضی منطبق بر خط پروژه است؛ و این میسر نگردیده الا بخاطر قطعه بندی و پیش ساختگی مجموعه ی پل به عناصر کوچکتر قابل انتقال و انطباق و تعبیه در محل آن.
از مزایای آشکار و غیر قابل انکار این شیوه ی پل سازی، شتاب بالای تولید و سرعت نصب قطعات آنست. بدین معنی که در اثنای ساخت شالوده ها و پایه ها و سرستونها می توان به ساخت قطعات پیش ساخته ( صندوقه ها ) بطور همزمان پرداخت و از این نظر صرفه جویی بسیار شایان توجهی در مدت کلی اجرای پروژه بعمل خواهد آمد.
|
|
گزیده اخبار
|
|
پیوندها
انجمن شرکت های راهسازی ایرانانجمن بتن ایرانانجمن پل های پیش ساخته آمریکاانجمن بتن آمریکا
|
|